"Fred: Total, falar non serve de nada. Xa me decatei, antes, de que os emborrachaba, borrachos de palabras estaban eles, ben o vía, pero non podía deixalo así como así, iso non, non podía, tiña tantas cousas para dicirlles, sobre todo a aquela loura, alí grande con peitos grandes, o seu chorbo non largou a primeira, levou unha de hostias, talmente un saco-de-boxeo-ese-chorbo-seu-pero-ben." Xavier Durringer
Moito músculo rapaz pero na discoteca eres un carracho. A ver se te animas a acaba-la noite comigo pra amosarte como se fan as cousas... que sempre marchas ás 04:00 pra casa. Non tes fondo físico, neno.
Mira, Pierre, se estiveses pasando polo momento polo que estou pasando eu, non sairías nin da casa. Para ti é moi fácil, porque estás só, pero se tiveses que aguantar unha tía que nunca entende nada do que dis e que nin te escoita... Tanto ten... Vou deixar de falar. Estou ata o carallo de oírme.
Ui! meu que é iso do momento que estás pasando?, non falarás do momento resaca?... Menudo numeriño... Xa ves, nunca se chega a coñecer á xente, quen ía pensar que rematarías de tablao flamenco e tal. Ah! lembra que me debes unha.
E falaba e falaba e falaba, ese tipo non paraba de falar. Os tímpanos facíanme piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii. Era un tipo pegado a unha língua superlativa. Pensei en matalo, en preservar o noso xénero, non porque sexa feble, non, senón porque había que liberalo dunha terrible contaminación acústica.O meu mozo debía pensar o mesmo ca mín e mandouche unha hostia e outra e outra e outra e liscaches do local co rabo entre as pernas, non gigas o contrario que ti ben sabes que as cousas non son como ti as conttas, machote de tres al cuarto. A loira das tetas grandes e respingonas que ti non puideches tocar.
Canto mamalón do carallo, por que todos os ghichos sodes tan cobardes? se non aguantas ca túa pava por que non marchas e deixas de dar a lata con iso? Pesao!
Neno, entendo que ás veces teñas que liberarte, pero a que me montaches onte no local non é normal. Estás xogando co meu curro rapaz. A ver, non te debería dicir esto porque me dixeron que non querían que saíras, pero que saibas que o vindeiro venres imos de farra e van pasar polo local pra tomar a primeira. Veste?
Estás feito un homiño!!! pero ao que parece segues a botar por fora fala que te fala coma sempre. Non cambiamos nadiña, non si?. Segues coa neura de andar as escapadas? Je!
Sodes unha panda do carallo, non facedes máis a molar coas broncas. Claro a noite ten o que ten...Espero que teñamos sorte e este fin de semana vaia a cousa TRAN-QUI-LI-ÑA EH!
Estou flipando coas ganas que ten a peña de tocar as pelotas. Se alguén dubida das ostias que levou alguén, ou dos polvos que lle metín a algunha loura ou morena, non hai problema. Podemos quedar e fago as demostracións que fagan falta. E non vou falar nada, eh. Non me fai falta. Pódolla meter a calquera en silencio absoluto. Mamóns.
Qué interesante eso de meter a en silenzo absoluto, gostame... poderíasme ensinar cómo facelo?. Tes uns brazos... Ah! gustoume moito ou teu video clip... Ao mellor pódesme ensinar... Uf!
Alfredo,as sesións non se poden deixar porque si, porque che dá a gaña. Alfredo,facías progresos coa túa conducta, con moita axuda, pero mellorabas.Bueno, as veces. Ben, algunhas veces.Vaaale, algunha que outra vez. Volve a consulta. Necesítalo.
És doce, sabes que és un home doce. Luci tamén o sabe (senon de qué ía a seguir contigo). Dígoche unha cousa, se verdadeiramente deixaras de falar tanto... Xa o sabes, Vaia! tamén o dís,aínd que segues coma si tiveras pilas ou algo. Recoméndote que escoites un pouco de música clasica, ou ... non sei boleros ou algo, o mesmo te calman un pouco e senon, sempre resulta unha boa atmósfera para calquera reconciliación, sobre todo os boleros.
Meu Fred, meu queridiño Fred como me gusta cando vas de supermacho... a verdade e que estou con iso de metela sen falar pero, meu rei, tí diso nin hostias e o peor é que antes de rematar o chiste malo que sempre contas xa te corriches escoitándote a tí mesmo.
Non ias facer ese bisnes co teu colega Pierre? Teño aínda o material fresquiño e esperando para sair. Se non me contestas pronto, terei que darlle o toque a Mousse, e non me mola moito, que o saibas, por moi de confianza que según ti sexa. Tes un día para mover o cú.
Eu, á psicóloga, botáballe un foguete... Con música clásica e champán. Por certo, a música clásica, moitas veces, espértame unhas ganas de fostiar a alguén a ritmo de violíns. Como na Laranxa mecánica. Que gran película. Vina sete veces. Claro que son sensible e doce. E antes de Luci... Antes era outra cousa: un peixe carniceiro. Agora son un peixe nunha peixeira, deses que non paran de dar voltas.
O ghato metido nun saco, non? E ti, o chorbo da loura, ti viches moitos documentais no hospital mentres te curabas, non si? Se queres ver máis, que xa vexo que che gustan, xa sabes... A ver se aprendes, chaval, que non te enteras
Pero que labia tes homiño de DIOS!. Menos ximnasio e un pouquiño máis de... por qué non nos contas qué andas a facer toooodo día na rúa co teu colegui coma se fórades dous adolescentes? Qué xa non tes edade meu. Que poderías ter familia e ser un home de ben, home POR DIOS!.
Disculpa que che diga que dí moi pouco ao teu favor ese falar pocañento que usas, Fred. Agardo que non fagas uso do mesmo coa túa muller. A verdade que estou abraiada con que Lucia siga contigo. Ten a decencia de tratala ben e de falarlle igualmente, con respeito. Espero que ese comentario de que andas todo o día pola rúa coma un adolescente non sexa certo. Non está ben que un home non sexa capaz de manter á súa muller. Non mo tomes a mal.
Ola Fred, estas tan cego con Lucia que non es capaz de ver o que está ou o que pasa todas as noites nas que saes a "desconectar". De feito seguro que non te lembras a noite pasada....jjj, non só polo espectáculo senon por onde pasaches a noite e conquen, unha pena. Ah feliz resaca e saúda a Pierre da miña parte. Kisses.
Voute perdoar a factura das mesas que onte te carghaches logo de ensinar a todo cristo as túas ghlorias!!!, casique foi mellor o teu espectáculo que o de Paquita,je. Por se non te lembras... pregunhtalle ao teu colegha P. Os xefes o mesmo non pensan ighual. Vémonos MACHIÑO.
Como me mola que Úrsula, a rubia... en fin, tantas chorbas se preocupen por se falo ben ou mal, por se ando pola rúa ou estou na casa, se saco a pirola ou non... Está guai porque Luci xa me está tocando as pelotas co ghicho ese, que vai cear con el e non sei que... Vou ter que buscar alternativas. Por certo, sempre estou no centro, no puto centro, onde se move todo, onde Pierre apaga o cigarro. Vémonos aló se queredes.
Claro, claro, claro... sen falocracia non hai rumbo, non tedes conversa, non vades ben polo mundo... Anda vai por ahí e mércate un camión. Frediño do Clack,clack,clack.
...Y de noche... y de noche... por no sentirte solo...Seguirás con ese mal rollo que teneis algunas parejas después de tiempo de relación, cuando el principio queda tan lejos ya, que sólo queda el recurso de putearse hasta el vómito. "No es bueno que el hombre esté solo", que diría Gurruchaga. ¿No?.
Vas te mollar dunha vez, queridiño?, vas contestar en serio ou é que non es quén?. Non me fales de centro, ese é o problema que credes estar no centro, aínda máis que sodes o centro. Moito agocharte nesas lindezas que soltas e logo ná de ná. Se non te das presa e pasas á acción vou deixar de ser a rubia e o mellor trócome en morocha... ti mesmo.
Falocracia????? Eu vou empezar a falar de conacracia, ou de tetascracia. Porque non teño nin voz nin voto. Hai séculos que non podo tomar unha puta decisión. Vivo a vida de mozo de... A alfombra que quere ela, as pelis que quere ela, os colegas que quere ela, os bares que quere ela. Non teño vida propia. Trago, trago coma un mamalón, para que ela estea contenta, para vela sorrir. E aínda así non consigo que saque ese careto de Rotenmeier. Estou escarallado
Poderiamos ser tan felices poderiamos rir tanto...contar un chiste depois doutro, poderiamos ser tan comprensivos. Eu deixaría que fumases na casa e ti irías ao meu lado, sempre ben vestido, sempre cunha boa palabra e cando nos atopasemos con alguén, falarías do felices que somos, a boa cara que temos os dous que non paramos de rir que ate temos maniotas na cara de tanto facelo, e no corpo de tanto facer o outro...pero meu queridiño a ti o que che gusta é a miña cara de Rotenmeier,só porque así podes averiguar o por qué desa cara e cantas caras máis son capaz de poñer dependendo do que ti fagas.Cando, meu rei tiveches tanto poder como para facer que cambiase a cara dunha muller,cando?Disfrutao, bebé pode que non quede moito para que remate o teu reinado.
Non sei que che pasa. A verdade é que nunca puiden entender aos MAMALÓNS coma ti. Pero de que vas? Como se che ocorre tocarme o cú? E aínda por riba parece que che vai a marcha, porque non te cortas en facelo diante de Luci, que PORCO! Mercías un par de hostias ben dadas. E a próxima vez non vou dubidar en darchas GHILIPOLLAS! Se estás quente vai foder contra un penedo, MAMÓN!
É verdadeiramente enternecedor ver o ben que vos levades e canto vos queredes, sobre todo esto último. Ah! Fred, non é que sexas un mamalón ou que te comportes coma tal, non será que confundes a forza con exercitarte con pesas?. É como moitos HOMIÑOS DE DIOS confundides a propia indecisión cunha imposición vida do outro lado. Se estás tan amolado, ao mellor deberias probar outras alternativas... deixate perder pola noite co teu colega P.
É verdadeiramente enternecedor ver o ben que vos levades e canto vos queredes, sobre todo esto último. Ah! Fred, non é que sexas un mamalón ou que te comportes coma tal, non será que confundes a forza con exercitarte con pesas?. É como moitos HOMIÑOS DE DIOS confundides a propia indecisión cunha imposición vida do outro lado. Se estás tan amolado, ao mellor deberias probar outras alternativas... deixate perder pola noite co teu colega P.
No puedo contigo, tío! Deixa a esa tía que che ten tan amariconado e sobre todo a ese maricalla do carallo. Que foi do Fred duro,ligón e festeiro? Voute escribir unha necrolóxica. Estás acabado. Mágoa.
Ouh Fred! Eu chorar chorei o domingo pola tarde... Non sabes nada, cariño, nada de nada. Eu non cho vou contar, pregúntalle a Lucia, imaxino que algo ules... Xa nos imos vendo. Agora, non te poñas estupendo. Non te va. Ah! este toque é pola túa finura de onte pola noite. CARIÑO.
Apreguiza que da tentar, ainda que sexa só por unha vez, cambiar as cousas, non é?. Esa chorvas do carallo tentando todo o tempo cambiar, aranxar, "mellorar". Tentanno todo o tempo e a todos, total para rematar aborrecidas. Qué van entender?. Ti pasa de todo que para eso es o home e un macho. Importa un carallo o que digan, o caso e que sigan ahí, aínda que nos amolen un pouco. Animo colega, non estás só.
Alfrediño, atopeime o outro día co teu colega Pierre, deberías buscarlle moza, anda por ahí dicindo cousas raras como que é a vida a que mata e non sei que cousas máis. Precisa unha moza coma a túa, de verdade se fóras un bo amigo presentaríaslle a alguén.
Bua! tio que rallada de cousas andan a dicir toda esta xente. Es un tio importante non si?. Caralludo meu. É che unha cousa grande ter o que tes a única cousa que non vai é o fulano ese co que andas últimamente e non falo do colgao de Pierre. Por certo se tedes algo poderiame pasar mañán a hora de sempre...xa sabes o de sempre. Oes o fulano ese novo..., si home o que anda coa nena esa moreniña non sera un estupa eh?. Ten coidado meu
A Factoría Teatro e Disquedanza comezan "Crónicas de días enteiros, de noites enteiras"
“Dez anos encaixonados….
Son trozos de textos, breves monólogos, pensamentos, breves diálogos, sainetes, comezos de algo, fragmentos de historias.
Pequenos feitos, quentes, coma instantáneas, pequenas polaroids." “Crónicas de días enteiros, de noites enteiras” Xavier Durringer.
Empezamos. Primeiro día de lectura
Dirección: Alfredo Rodríguez e Olga Cameselle
Os actores
Xose Esperante no papel de Gaspar, Anabel Gago en Silvi, Gena Bahamonde como Luci, Fran Peleteiro como Pierre e Santiago Cortegoso como Fred
O Equipo de Crónicas
Alfredo Rodríguez
Dirección e deseño de produción
Olga Cameselle
Dirección artístca e creación movemento escénico
La Canalla
Deseño de vestiario
Xesús Valle
Espazo sonoro
Paco Vila Barros
Creación de video
Carmela Bueno
Asistencia entrenamento físico
Nuria Gullón
Asistencia entrenamento vocal
Andrea Costas
Fotógrafa
Mónica Sueiro
Axudante de dirección
Gustavo Brito
Escenografía
Xoan Anleo
Colaborador
A NOSA TERRA
Diario
CURSO DE TEATRO. CANGAS
Festival de Teatro Cómico Festivo de Cangas
Información Curso de Teatro. Cangas
Alfredo Rodríguez e Olga Cameselle que dirixen esta obra coral impartirán o curso Aproximación as Crónicas dunha Creación Escénica “Cronicas de días enteiros, de noites enteiras” de Xavier Durringer, dentro da programación da ESAD de Vigo no Festival de Teatro Cómico Festivo de Cangas, a segunda semana de xullo.
Ficha Artística
Crónicas de días enteiros, de noites enteiras. de Xavier Durriger
Traducción Ana Buján
Elenco: Xose Esperante, Anabel Gago, Gena Bahamonde, Fran Peleteiro e Santiago Cortegoso.
Deseño e realización do espazo sonoro.- Xesús Valle
Deseño e realización de vestiario.- La Canalla
Deseño de iluminación.- Paco de Pin
Colaboración .- Xoan Anleo
Deseño de produción.- Alfredo Rodríguez
Creación movemento escénico.- Olga Cameselle
Deseño gráfico(cartelería e difusión).- Estudio Boox
Material visual difusión.- Andrea Costas
Asesoria Xuridica.- Leo Garcia_Bobadilla
Asistente de produción.- Cristina Cameselle
Asistente de dirección.- Mónica Sueiro
Asistencia training vocal.- Nuria Gullón
Asistencia training físico.- Carmela Bueno
Dirección.- Alfredo Rodríguez e Olga Cameselle
Distribución e marketing.- Rosa Bugallo
Co-produción.- A Factoría Teatro & Disque Danza.
Creación escénica colectiva
Asistencia laboral e fiscal.- Daniel Couselo e CEM (consultoría).
46 comentarios:
Fred, poderiasme facer unha tabla de ximnasia para poder traballar biceps.
"Fred: Total, falar non serve de nada.
Xa me decatei, antes, de que os emborrachaba, borrachos de palabras estaban eles, ben o vía, pero non podía deixalo así como así, iso non, non podía, tiña tantas cousas para dicirlles, sobre todo a aquela loura, alí grande con peitos grandes, o seu chorbo non largou a primeira, levou unha de hostias, talmente un saco-de-boxeo-ese-chorbo-seu-pero-ben."
Xavier Durringer
moi bo o vidrio-clí de presentación Fred !
és un animal !!
Moito músculo rapaz pero na discoteca eres un carracho. A ver se te animas a acaba-la noite comigo pra amosarte como se fan as cousas... que sempre marchas ás 04:00 pra casa. Non tes fondo físico, neno.
Mira, Pierre, se estiveses pasando polo momento polo que estou pasando eu, non sairías nin da casa. Para ti é moi fácil, porque estás só, pero se tiveses que aguantar unha tía que nunca entende nada do que dis e que nin te escoita... Tanto ten... Vou deixar de falar. Estou ata o carallo de oírme.
Ui! meu que é iso do momento que estás pasando?, non falarás do momento resaca?... Menudo numeriño... Xa ves, nunca se chega a coñecer á xente, quen ía pensar que rematarías de tablao flamenco e tal.
Ah! lembra que me debes unha.
O´jicho.
Mira Alfrediño tes unha muller que non a mereces a ver se a coidas un pouco, ou mellor deixa de amolala.
E falaba e falaba e falaba, ese tipo non paraba de falar. Os tímpanos facíanme piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii. Era un tipo pegado a unha língua superlativa. Pensei en matalo, en preservar o noso xénero, non porque sexa feble, non, senón porque había que liberalo dunha terrible contaminación acústica.O meu mozo debía pensar o mesmo ca mín e mandouche unha hostia e outra e outra e outra e liscaches do local co rabo entre as pernas, non gigas o contrario que ti ben sabes que as cousas non son como ti as conttas, machote de tres al cuarto.
A loira das tetas grandes e respingonas que ti non puideches tocar.
Canto mamalón do carallo, por que todos os ghichos sodes tan cobardes? se non aguantas ca túa pava por que non marchas e deixas de dar a lata con iso? Pesao!
Neno, entendo que ás veces teñas que liberarte, pero a que me montaches onte no local non é normal. Estás xogando co meu curro rapaz. A ver, non te debería dicir esto porque me dixeron que non querían que saíras, pero que saibas que o vindeiro venres imos de farra e van pasar polo local pra tomar a primeira. Veste?
Estás feito un homiño!!! pero ao que parece segues a botar por fora fala que te fala coma sempre. Non cambiamos nadiña, non si?. Segues coa neura de andar as escapadas? Je!
Sodes unha panda do carallo, non facedes máis a molar coas broncas. Claro a noite ten o que ten...Espero que teñamos sorte e este fin de semana vaia a cousa TRAN-QUI-LI-ÑA EH!
Estou flipando coas ganas que ten a peña de tocar as pelotas. Se alguén dubida das ostias que levou alguén, ou dos polvos que lle metín a algunha loura ou morena, non hai problema. Podemos quedar e fago as demostracións que fagan falta. E non vou falar nada, eh. Non me fai falta. Pódolla meter a calquera en silencio absoluto. Mamóns.
Qué interesante eso de meter a en silenzo absoluto, gostame... poderíasme ensinar cómo facelo?. Tes uns brazos... Ah! gustoume moito ou teu video clip... Ao mellor pódesme ensinar... Uf!
Alfredo,as sesións non se poden deixar porque si, porque che dá a gaña. Alfredo,facías progresos coa túa conducta, con moita axuda, pero mellorabas.Bueno, as veces. Ben, algunhas veces.Vaaale, algunha que outra vez. Volve a consulta. Necesítalo.
Tío, eu non sei como aguantas. Mira, se esa tía está contigo é pq lle das o q necesita e punto. Q lle vaia con ostias a outro.
És doce, sabes que és un home doce. Luci tamén o sabe (senon de qué ía a seguir contigo). Dígoche unha cousa, se verdadeiramente deixaras de falar tanto... Xa o sabes, Vaia! tamén o dís,aínd que segues coma si tiveras pilas ou algo. Recoméndote que escoites un pouco de música clasica, ou ... non sei boleros ou algo, o mesmo te calman un pouco e senon, sempre resulta unha boa atmósfera para calquera reconciliación, sobre todo os boleros.
O camiño do Tao. ¿Soache dalgo? Dis que vai de puta madre polo do relax, xa sabes.
Meu Fred, meu queridiño Fred como me gusta cando vas de supermacho... a verdade e que estou con iso de metela sen falar pero, meu rei, tí diso nin hostias e o peor é que antes de rematar o chiste malo que sempre contas xa te corriches escoitándote a tí mesmo.
Unha que te coñece moi ben.
Ei,Fred, qué pasa?.
Non ias facer ese bisnes co teu colega Pierre? Teño aínda o material fresquiño e esperando para sair.
Se non me contestas pronto, terei que darlle o toque a Mousse, e non me mola moito, que o saibas, por moi de confianza que según ti sexa.
Tes un día para mover o cú.
Eu, á psicóloga, botáballe un foguete... Con música clásica e champán. Por certo, a música clásica, moitas veces, espértame unhas ganas de fostiar a alguén a ritmo de violíns. Como na Laranxa mecánica. Que gran película. Vina sete veces. Claro que son sensible e doce. E antes de Luci... Antes era outra cousa: un peixe carniceiro. Agora son un peixe nunha peixeira, deses que non paran de dar voltas.
Uf, Fed, de verdade cómo me pos, así que fóche peixe carnicero... se queres voltar ao mar... contéstame...non o dubides.... Ah!...
Van cha meter dobrada meu. Quedas avisado. Dooobraadiña, vancha meter. Je!
¿Sabes como se escuernan los ciervos? Píllate los documentales de Félix Rodríguez de la fuente, que no te enteras, chaval.
O ghato metido nun saco, non? E ti, o chorbo da loura, ti viches moitos documentais no hospital mentres te curabas, non si? Se queres ver máis, que xa vexo que che gustan, xa sabes... A ver se aprendes, chaval, que non te enteras
Pero que labia tes homiño de DIOS!. Menos ximnasio e un pouquiño máis de... por qué non nos contas qué andas a facer toooodo día na rúa co teu colegui coma se fórades dous adolescentes? Qué xa non tes edade meu. Que poderías ter familia e ser un home de ben, home POR DIOS!.
Disculpa que che diga que dí moi pouco ao teu favor ese falar pocañento que usas, Fred. Agardo que non fagas uso do mesmo coa túa muller. A verdade que estou abraiada con que Lucia siga contigo. Ten a decencia de tratala ben e de falarlle igualmente, con respeito. Espero que ese comentario de que andas todo o día pola rúa coma un adolescente non sexa certo. Non está ben que un home non sexa capaz de manter á súa muller.
Non mo tomes a mal.
Ola Fred, estas tan cego con Lucia que non es capaz de ver o que está ou o que pasa todas as noites nas que saes a "desconectar". De feito seguro que non te lembras a noite pasada....jjj, non só polo espectáculo senon por onde pasaches a noite e conquen, unha pena. Ah feliz resaca e saúda a Pierre da miña parte.
Kisses.
Voute perdoar a factura das mesas que onte te carghaches logo de ensinar a todo cristo as túas ghlorias!!!, casique foi mellor o teu espectáculo que o de Paquita,je. Por se non te lembras... pregunhtalle ao teu colegha P.
Os xefes o mesmo non pensan ighual. Vémonos MACHIÑO.
Como me mola que Úrsula, a rubia... en fin, tantas chorbas se preocupen por se falo ben ou mal, por se ando pola rúa ou estou na casa, se saco a pirola ou non... Está guai porque Luci xa me está tocando as pelotas co ghicho ese, que vai cear con el e non sei que... Vou ter que buscar alternativas. Por certo, sempre estou no centro, no puto centro, onde se move todo, onde Pierre apaga o cigarro. Vémonos aló se queredes.
Claro, claro, claro... sen falocracia non hai rumbo, non tedes conversa, non vades ben polo mundo... Anda vai por ahí e mércate un camión. Frediño do Clack,clack,clack.
...Y de noche... y de noche... por no sentirte solo...Seguirás con ese mal rollo que teneis algunas parejas después de tiempo de relación, cuando el principio queda tan lejos ya, que sólo queda el recurso de putearse hasta el vómito. "No es bueno que el hombre esté solo", que diría Gurruchaga. ¿No?.
Vas te mollar dunha vez, queridiño?, vas contestar en serio ou é que non es quén?. Non me fales de centro, ese é o problema que credes estar no centro, aínda máis que sodes o centro. Moito agocharte nesas lindezas que soltas e logo ná de ná. Se non te das presa e pasas á acción vou deixar de ser a rubia e o mellor trócome en morocha... ti mesmo.
Pódese saber que almorzas para ter eses músculos?
Falocracia????? Eu vou empezar a falar de conacracia, ou de tetascracia. Porque non teño nin voz nin voto. Hai séculos que non podo tomar unha puta decisión. Vivo a vida de mozo de... A alfombra que quere ela, as pelis que quere ela, os colegas que quere ela, os bares que quere ela. Non teño vida propia. Trago, trago coma un mamalón, para que ela estea contenta, para vela sorrir. E aínda así non consigo que saque ese careto de Rotenmeier. Estou escarallado
Poderiamos ser tan felices poderiamos rir tanto...contar un chiste depois doutro, poderiamos ser tan comprensivos. Eu deixaría que fumases na casa e ti irías ao meu lado, sempre ben vestido, sempre cunha boa palabra e cando nos atopasemos con alguén, falarías do felices que somos, a boa cara que temos os dous que non paramos de rir que ate temos maniotas na cara de tanto facelo, e no corpo de tanto facer o outro...pero meu queridiño a ti o que che gusta é a miña cara de Rotenmeier,só porque así podes averiguar o por qué desa cara e cantas caras máis son capaz de poñer dependendo do que ti fagas.Cando, meu rei tiveches tanto poder como para facer que cambiase a cara dunha muller,cando?Disfrutao, bebé pode que non quede moito para que remate o teu reinado.
Non sei que che pasa. A verdade é que nunca puiden entender aos MAMALÓNS coma ti. Pero de que vas? Como se che ocorre tocarme o cú?
E aínda por riba parece que che vai a marcha, porque non te cortas en facelo diante de Luci, que PORCO!
Mercías un par de hostias ben dadas. E a próxima vez non vou dubidar en darchas GHILIPOLLAS!
Se estás quente vai foder contra un penedo, MAMÓN!
É verdadeiramente enternecedor ver o ben que vos levades e canto vos queredes, sobre todo esto último. Ah! Fred, non é que sexas un mamalón ou que te comportes coma tal, non será que confundes a forza con exercitarte con pesas?. É como moitos HOMIÑOS DE DIOS confundides a propia indecisión cunha imposición vida do outro lado. Se estás tan amolado, ao mellor deberias probar outras alternativas... deixate perder pola noite co teu colega P.
É verdadeiramente enternecedor ver o ben que vos levades e canto vos queredes, sobre todo esto último. Ah! Fred, non é que sexas un mamalón ou que te comportes coma tal, non será que confundes a forza con exercitarte con pesas?. É como moitos HOMIÑOS DE DIOS confundides a propia indecisión cunha imposición vida do outro lado. Se estás tan amolado, ao mellor deberias probar outras alternativas... deixate perder pola noite co teu colega P.
No puedo contigo, tío! Deixa a esa tía que che ten tan amariconado e sobre todo a ese maricalla do carallo. Que foi do Fred duro,ligón e festeiro? Voute escribir unha necrolóxica. Estás acabado. Mágoa.
Ouh Fred! Eu chorar chorei o domingo pola tarde... Non sabes nada, cariño, nada de nada. Eu non cho vou contar, pregúntalle a Lucia, imaxino que algo ules... Xa nos imos vendo. Agora, non te poñas estupendo. Non te va. Ah! este toque é pola túa finura de onte pola noite. CARIÑO.
Fred, finalmente aprendiches a calar?.
Apreguiza que da tentar, ainda que sexa só por unha vez, cambiar as cousas, non é?. Esa chorvas do carallo tentando todo o tempo cambiar, aranxar, "mellorar". Tentanno todo o tempo e a todos, total para rematar aborrecidas. Qué van entender?. Ti pasa de todo que para eso es o home e un macho. Importa un carallo o que digan, o caso e que sigan ahí, aínda que nos amolen un pouco. Animo colega, non estás só.
Alfrediño, atopeime o outro día co teu colega Pierre, deberías buscarlle moza, anda por ahí dicindo cousas raras como que é a vida a que mata e non sei que cousas máis. Precisa unha moza coma a túa, de verdade se fóras un bo amigo presentaríaslle a alguén.
Bua! tio que rallada de cousas andan a dicir toda esta xente. Es un tio importante non si?. Caralludo meu. É che unha cousa grande ter o que tes a única cousa que non vai é o fulano ese co que andas últimamente e non falo do colgao de Pierre. Por certo se tedes algo poderiame pasar mañán a hora de sempre...xa sabes o de sempre. Oes o fulano ese novo..., si home o que anda coa nena esa moreniña non sera un estupa eh?. Ten coidado meu
F, encántasme. Dáme igual que ... bueno tanto ten. Encántasme. Bicos deses que che poñen tanto. Muuuuaaaack
Publicar un comentario