O 28 de xuño de 2008 abriuse ao público o blog “Crónicas de Crónicas”, no que a compañía de teatro Factoría Teatro e a de danza, Disque Danza abriron ao público o proceso de creación da montaxe que van inaugurar este domingo. Un lugar no que se puido achegar ideas libremente que, os actores podían coller (ou non) mentres estaban a construir as personaxes que representaban na obra. “Non é a primeira vez que incluiramos un blog como parte dun dos nosos espectáculos, porque para nós é un medio de comunciación, e se non sabes o que pensa o receptor non podes pechar o círculo” di Alfredo Rodríguez, membro de Factoría Teatro e director do espectáculo. Sen embargo, esta ocasión foi un pouco diferente, xa que o blog xurdiu como complemento dun curso de creación escénica que os dous directores da montaxe deron no marco da mostra de teatro cómico e festivo de Cangas. “Era un obradoiro no que tamén participaron os actores que pretendía ser como unha especie de crónica dunha creación escénica, na que ensinabamos como afrontar un texto, desde o vestiario, a luz, os actores que quixmos abrilo ao público, aos que foron o curso, á xente que é fiel ás montaxes de Factoría Teatro e que así todo o mundo puidera dar as súas suxestións”. Ademais, todo ese percorrido desde que se decide crear a obra ata que se puxo en marcha está perfectamente documetnada nun dosier pedagóxico que publicou A nosa Terra como material auxiliar que está pensado para institutos, tal e como explica o director da montaxe.Un proceso integralPero Crónica de días enteiros, de noites enteiras non destaca só polo participativo proceso creativo, senón porque se trata dun complexo puzzle que mestura un texto moi particular (é do autor Xavier Durringer, un polifacético creador francés moi destacado na dramaturxia contemporánea), adaptado para o teatro por Alfredo Rodríguez, nunha xestualidade chegada do mundo da danza a cargo de Olga Cameselle, con vestiario de La Canalla e os espazos sonoros de Xesús Valle. “Tanto Olga Cameselle coma eu, quixemos poñer en marcha un grupo de traballo que desde todos os ámbitos que forman parte dun espectáculo con linguaxes distintas, perspectivas tamén diferentes para reforzar a busca do amor” asegura Alfredo Rodríguez. Deste xeito, durante máis dun ano, cada un dos integrantes desta montaxe estiveron a pensar en como buscar unha posta en escena efectista para acentuar esa procura do amor nas súas múltiples variantes. O resultado é moi particular, desde sons das cardiopatías que pretenden recoller o sufrimento do ser humano, como un vestiario axeitado para esas crónicas de día e de noite. Alén do peculiar resultado final desta montaxe que está en xira dentro da Rede Galega de Teatros e Auditorios, Crónicas de días enteiros, de noites enteiras é o resultado dun intenso proceso de traballo entre Factoría Teatro e Disque Danza que levan anos de traballo xuntos reflexionando polo camiño que hai entre a danza e o teatro. Un percorrido que perimtiu abrir hai uns anos “A artística” un espazo de creación e experimentación escénica que ambas compañías teñen en Vigo.Por último, esta obra foi estreada en Francia, con grande éxito de público, baixo o título de Polaroid. Foi o propio autor, Xavier Durringer, o que se encargou de levalo á escena coa súa propia compañía de teatro e, aproveitaba as fotografías instantáneas para ir construindo a historia dos cinco personaxes.
