MONICA SUEIRO: AXUDANTE DE DIRECCIÓN
CRÓNICAS DE DÍAS ENTEIROS, DE NOITES ENTEIRAS, de X. DURRINGER
A FACTORÍA TEATRO e DISQUE DANZA
Axudar á dirección para que o tráfico que circula por toda esta gran maquinaria chamada Crónicas, que agora está en proceso de colocación e engranaxe de todas as súas pezas, teña o menor número de atrancos posibles e flúa.
Ser ponte de comunicación entre as partes coas pequenas cousas e as necesidades que van xurdindo tras os ensaios. Axudar co texto a quen o necesita e o pide, dende a palabra, sen saltarse unha coma, un punto... O texto debe estar ben memorizado, para non ser un obstáculo no traballo sobre a táboa nos ensaios. Medir tempos, anotar marcas de dirección, tránsitos polas escenas, dar notas de texto despóis dos pases, rexistrar o traballo de cada día,recordar traballos pendentes, horarios de ensaios, entrar no blog, participar nos trainings de corpo e voz...
Ser espectadora activa nun proceso creativo que está resultando ser apaisoante, sincero e cheo de vida.
Ser espectadora activa nun proceso creativo que está resultando ser apaisoante, sincero e cheo de vida.
4 comentarios:
Desde a axudate de dirección se ten unha prespectiva privilexiada para presenciar o proceso... Para ti de que vai a obra?
Qué cousas, se que as hai, son diferentes neste proceso de traballo respecto a outros? Qúe é o que máis desfrutaches?
A maioría dos actores/actrices son bastante coñazos de aguantar, coas súas inseguridades e egos variados, como levan iso de que lles corrixas os textos?
En injles: Desatameeeeeee o aprrrrrrietame más fuerte. Pero no ........ me lo hagas así nunca más. ...
En ghalego: Desperixilameeeeeeee ou bateme nas costaaaaasssssssss. Mais nunca máis na nuca?????????????? mo arrefaghas asínnnn.
Non mermarei afóghome morro por terrrrrr algho entre ti eeee eu propio
Publicar un comentario