FRED: Ben me decato de que non tas aquí, si, ben me decato de que non escoitas!
LUCI: Si, si...
FRED: Non digas "si, si", non tas aquí, tas nalgures, onde tas?
LUCI: Estou aquí.
FRED: Onde?
LUCI: Aquí, canda ti, diante de ti!
FRED: Que máis ten.
LUCI: Que máis ten o que?
FRED: Que me rompa o nabo, non me escoitas!
LUCI: Si...
FRED: Non...
LUCI: Merda!
FRED: Que?
LUCI: Merda!
FRED: Si, ouh?
(só) Iso é, lisca!.. Total, éche a mesma conta. Teño que deixar... Teño que deixar de falar...
LUCI: Si, si...
FRED: Non digas "si, si", non tas aquí, tas nalgures, onde tas?
LUCI: Estou aquí.
FRED: Onde?
LUCI: Aquí, canda ti, diante de ti!
FRED: Que máis ten.
LUCI: Que máis ten o que?
FRED: Que me rompa o nabo, non me escoitas!
LUCI: Si...
FRED: Non...
LUCI: Merda!
FRED: Que?
LUCI: Merda!
FRED: Si, ouh?
(só) Iso é, lisca!.. Total, éche a mesma conta. Teño que deixar... Teño que deixar de falar...
2 comentarios:
sabedes que facedes moi boa parella? artística claro jejeje
As veces eu penso o mesmo... Teño que deixar de falar. Recoñezo que tamén o penso de algúns.
Hai cousas nesta parella que resúltanme especialmente familiares. Xa vedes que cousas.
Texto impresionante e moi suxestiva posta en escena.
Publicar un comentario